Filmy o narkotykach to specyficzny rodzaj kina. Choć boom na substancje psychoaktywne mamy już chyba za sobą, to narkotyki wciąż wpływają na popkulturę i wciąż są ważnym elementem tego, co nazywamy latach 50. zeszłego stulecia władze w Stanach Zjednoczonych lubiły przeprowadzać różne eksperymenty badające działanie kalifornijski psychiatra przeprowadził kiedyś ciekawe badanie. Oscar Janiger chciał sprawdzić wpływ LSD na umysł i percepcję artysty. Badanie zostało udokumentowane, a dzisiaj możemy podziwiać jego efekty w postaci psychodelicznych VEGAS PARANO (1998)Scenariusz filmu powstał na podstawie książki Huntera S. Thompsona – twórcy dziennikarskiego stylu gonzo. Dorobek pisarza należy do tych z gatunku ciężkostrawnych, ale z jakiegoś powodu jego dzieła zapisały się złotymi zgłoskami w kulturze S. Thompson był prawie cały czas skrępowany mackami narkotycznego haju. Las Vegas Parano to niemal film biograficzny. Johnny Depp doskonale odnalazł się w roli pisarza. W końcu panowie się poznali – wtedy Thompson uznał, że żaden inny aktor nie będzie w stanie go przedstawiona w Las Vegas Parano jest pokręcona i chwilami ciężko się to ogląda. Jednak samo przedstawienie narkotycznych tripów może być dla kogoś pouczające. Bohaterowie miotają się i wiją przygnieceni ciężkim butem LSD i innych substancji psychoaktywnych, których teraz nawet nie film jest dziwny (jednak przy tym dobrze zrealizowany, bo filmowcy w ciekawy sposób przedstawili świat człowieka pod wpływem silnych substancji odurzających), warto dać mu szansę. Raczej nie przeżyjecie równie ciekawej przygody, co bohaterowie filmu, ale jeśli interesuje Was Hunter S. Thompson, to warto zobaczyć jakie życie (2001)Oto kolejny film z Depp’em w roli głównej – bardzo lubię tego aktora, ale żałuję, że od kilku lat Johnny leci po równi pochyłej w kierunku zapomnienia. Film opowiada o losach Pablo Escobara, George’a Junga i kartelu Medellin. Tytuł nawiązuje do slangowego określenia na jesteście na świeżo po pierwszych dwóch sezonach serialu Narcos, to pewnie spodoba wam się Blow, będące pełnometrażową wersją podobnej historii. Warto zobaczyć Johnny’ego Depp’a w szczytowej i pamiętajcie, że ten film to kryminał biograficzny. Przedstawiona tu historia narkotyków jest żywa i prawdziwa. Zarówno Blow jak i Narcos opowiadają przerażającą historię o wielkich pieniądzach i wolności narkobaronów okupionej śmiercią niewinnych okresie największego rozkwitu, kartel z Medellin przemycał każdego tygodnia tonę kokainy, która docierała do wielu krajów świata. Dzienne zyski kartelu oscylowały wokół 100 milionów dolarów. Przez pewien czas imperium Pablo Escobara miało monopol na dostarczanie narkotyków, kontrolując ponad 90% FICTION (1994)Po części film noir, po części czarna komedia z wątkami gangsterskimi. Na pierwszy rzut oka trudno powiedzieć o czym jest Pulp Fiction. Historia prowadzona jest czterowątkowo – we wszystkich pojawia się Vincent wracając do tematu tego artykułu – w filmie istnieje wątek narkotyczny. Niestety bardzo smutny – podkreślam to ze względu na fakt, że w wielu hollywoodzkich produkcjach używki przedstawiane są jako przepis na urozmaicenie Quentin Tarantino pokazał drugą twarz narkotyków. Warto się temu przyjrzeć i wyobrazić sobie, że każdy może się znaleźć w podobnym położeniu. O ile okazjonalne popalanie trawki jeszcze nikogo nie zabiło, o tyle wejście w środowisko narkotykowe może się odbić negatywnie na życiu człowieka. Na to nie ma wystarczająco silnych i Vincent doskonale przedstawiają dramatyczny wątek walki o życie po przedawkowaniu prochów. Horror zaczyna się w momencie, kiedy kobieta myli heroinę z kokainą. Zażywa narkotyk i odpływa. Vincent musi ją ratować, w tym celu zanosi ją do samochodu i rusza do znajomego ćpuna. Rozpoczyna się wyścig, którego stawką jest (2002)Spun to czarna komedia z elementami dramatu kryminalnego. Film jest historią trzech dni z życia Rossa, młodego chłopaka uzależnionego od amfetaminy. Jonas Akerlund debiutował tym filmem jako reżyser obrazów fabularnych. Wcześniej był znany z tworzenia został nagrany w 22 dni. Akcja skupiona jest wokół różnych ludzi związanych z amfetaminą. Tytuł nawiązuje do stanu w jakim znajduje się człowiek będący pod wpływem metamfetaminy, ale nie znajdziecie tam więcej podobieństw do Breaking w kinematografii to temat-rzeka. Twórcy różnie podchodzą do tego wątku w swoich filmach. Podobnie było ze Spunem, aczkolwiek w tym przypadku odczucia były zdecydowanie nie wniósł zbyt wiele do gatunku filmów o narkotykach. Magazyn Time Out London zarzucił reżyserowi odtwórcze wykorzystanie znanych już technik innych (1996)Niesamowity dramat produkcji brytyjskiej. Za reżyserię odpowiadał Danny Boyle, który stworzył wstrząsający obraz edynburskiego światka narkotykowego. Historia jest tym bardziej wstrząsająca, że powstała na podstawie autobiograficznej powieści Irvine’a na samym początku odwiedzamy biedne dzielnice Edynburga późnych lat 80. Główny bohater jest uzależniony od heroiny – podobnie jak inni narkomani, z którymi trzyma sztamę. Mark Renton żyje w rzeczywistości tak odległej od normalności, że zwykłemu człowiekowi trudno sobie to Marka kradzieże, napady, handel narkotykami, śmierć z powodu AIDS czy krwawe bójki to codzienność. Jednak on nie chce tak żyć. Jego marzenie jest z pozoru proste – chce zerwać z heroiną i zyskać status szanowanego obywatela. Tylko jak to zrobić, skoro szpony nałogu trzymają tak mocno?Producent Andrew Macdonald przeczytał książkę Irvine’a Welsha w samolocie w grudniu 1993 roku i zdecydował, że można na jej podstawie nakręcić film. Rok później spotkał się z reżyserem i pisarzem, który miał być autorem scenariusza. Panowie byli podekscytowani wizją stworzenia dramatycznego filmu, który przecież opierał się na prawdziwych październiku 1994 roku scenarzysta i reżyser spędzili sporo czasu dyskutując o tym, które rozdziały książki można przenieść na ekran. Pierwszy projekt scenariusza powstał do końca grudnia. Projekt został sfinansowany przez Channel byli zgodni co do tego, że film jest doskonały. Pisano, że w brutalny (czasami zabawny) i przerażający sposób przedstawiono obraz narkomanii w TYTUŁUZ filmu nie dowiemy się, co oznacza słowo trainspotting. Tytuł nawiązuje do sceny opisanej w książce. Bebge i Renton spotykają pijaka – sytuacja ma miejsce na nieużywanej stacji kolejowej. Pijaczek zapytał chłopaków czy notują numery przejeżdżających pociągów – na tym polegało hobby zwane twierdził, że w ten sam sposób określało się wszelkie trywialne męskie zajęcia, między innymi branie DLA SNU (2000)Film przedstawia losy czworga bohaterów, którzy z powodu samotności, zagubienia i klasycznego wyścigu szczurów ulegają nałogom współczesnego świata. Jednym z nich są narkotyki. Requiem dla snu to jeden z najbardziej ponurych filmów o substancjach psychoaktywnych. Bohaterowie walczą z uzależnieniem od heroiny i Polsce film jest dostępny dla pełnoletnich widzów. W Stanach Zjednoczonych nie obyło się bez kontrowersji. MPAA uznało, że obraz mogą oglądać osoby, które ukończyły 17 lat, ze względu na obecność sceny seksu. Reżyser złożył apelację i po przemontowaniu problematycznej sceny wydano wersję DVD/ ciekawe, Darren Aronofsky przyznał, że scena orgii seksualnej została oparta na prawdziwej sytuacji, w której reżyser kiedyś brał W PUSTKĘ (2009)Film przedstawia problem narkomanii z perspektywy dilera. Obraz wywodzi się z kina eksperymentalnego. Właściwie nigdy nie był zbyt popularny – od premiery minęło prawie 10 lat, a o Wkraczając w pustkę dowiedziałem się niewielkiej popularności, twórcy mogą się pochwalić stworzeniem jednego z najbardziej poruszających obrazów dotyczących konsekwencji zażywania narkotyków w historii miał doświadczenia związane z zażywaniem halucynogennych grzybów i ayahuasci. Film przedstawia część wydarzeń z perspektywy głównego bohatera. Kolejne sceny stanowią podróż ducha protagonisty po mieście. Oscar widzi rzeczy, które dzieją się po jego śmierci – historie jego najbliższych, spotkania ludzi, których kiedyś znał. Sceny retrospekcyjne zostały zainspirowane przez DMT (silna substancja halucynogenna).NARKOMANI (1971)Film powstał na początku lat 70. – mniej więcej w tym okresie rozwijała się kontrkultura hipisowska. A tacy ludzie jak Ken Kesey i Philip K. Dick doskonale odnajdowali się w tej dziwacznej to najbardziej niedoceniana przygoda Ala Pacino. Film doskonale obrazuje narkotykowy światek Nowego Jorku lat 70. Fabuła koncentruje się na Needle Park, który zawdzięcza swoją nazwę spotkaniom amatorów heroiny (needle, ang. igła – przyp. red.). Al Pacino wciela się w postać jednego z narkomanów z Upper West Side na – FILM DOKUMENTALNY O NARKOTYKACHTarnacja to zdecydowanie najtrudniejszy obraz na mojej liście. Ten awangardowy film dokumentalny został stworzony przez Jonathana Caouette’a. Realizacja projektu zajęła ponad 20 lat. Film powstał przy użyciu kamery VHS i taśmy filmowej Super 8. Będąc nastolatkiem, Jonathan Caouette zaczął dokumentować swoją latach zgromadził ponad 160 godzin materiału, z którego zmontował 88-minutowy film. Caouette dodał do swojego magnum opus fotografie, skany dokumentów i nagrania z automatycznej cierpiał w dzieciństwie. Nie miał ojca, a jego matka chorowała na schizofrenię i ponad 100 razy zamykano ją w różnych zakładach psychiatrycznych. Pewnego razu matka i jej przyjaciel (diler narkotykowy) poczęstowali Jonathana skrętem zawierającym formaldehyd i PCP. Chłopak trafił z tego powodu do szpitala, gdzie zdiagnozowano u niego zaburzenia trafił pod opiekę dziadków ze strony matki. Okazało się jednak, że ludzie, którzy mieli się nim opiekować, zgotowali mu jeszcze większe piekło niż matka Jonathana nawarstwiały się, dlatego chłopak potrzebował jakiegoś wentyla bezpieczeństwa. Zaczął korzystać z kamery, którą dostał od dziadka mając 11 lat. Od tamtej pory nagrywał swoje życie. Można powiedzieć, że był pierwszym w historii świata vlogerem. Jednak wtedy nie było YouTube’a i na premierę musiał poczekać jeszcze 20 to nie tylko film o narkotykach. Osią fabularną akcji są trudne dzieciństwo głównego bohatera i jego relacje z matką KOWBOJ (1989)Oto kolejna obowiązkowa pozycja na liście najlepszych filmów o narkotykach. Obraz powstał w 1989 roku, a scenariusz został oparty na motywach powieści Jamesa Fogle’a o tym samym interesuje Cię coś przygodowego z mocno zarysowanym wątkiem narkotykowym, to znajdziesz tutaj coś dla bohater to z pozoru nic nieznaczący narkoman obracający się wśród podobnych sobie miłośników mocniejszych używek. Jednak w rzeczywistości Bobie jest dobrze zorganizowanym hersztem bandy napadającej na brzmi to kuriozalnie, to przecież w tym przypadku ich nadrzędnym celem wcale nie są pieniądze. Banda Boba kradnie wszystko, czym można się naćpać – dilaudid, nembutal czy morfinę. To apteczne szabrownictwo nie trwa wiecznie, bo kiedy policja wpada do ich meliny, banda postanawia uciekać, co w tym przypadku kończy się serią wielu niefortunnych Gus Van Sant stworzył coś ciekawego, na miarę nieco bardziej współczesnej historii o Bonnie i (1967)Można by powiedzieć, że tytuł tego filmu jest alegoryczny. Dotyczy nie tylko samej fabuły, ale również perypetii związanych z samą dystrybucją i procesem twórczym. Scenariusz do Podróży (org. The Trip – przyp. red.) napisał Jack Nicholson, ale utwór został bezlitośnie pocięty na kawałki przez AIP i poskładany na nowo. Można się tylko domyślać, że cenzura całkowicie wykastrowała i tak dobry ciekawe, Podróż trafiła na brytyjski rynek dopiero 35 lat po amerykańskiej premierze. Powodem była cenzura, która zaczęła się już w USA, gdzie film dość szybko został zbanowany. W Europie też nikt nie chciał tego emitować, więc The Trip został zapomniany na prawie 40 opowiada historię pewnego reżysera reklam, który po rozstaniu z żoną postanawia spróbować kwasu, który załatwił mu jego kumpel. Protagonista rusza w tripa, który prowadzi go przez hipisowskie meliny i zapyziałe w których film został odrzucony argumentowały swoją decyzję tym, że The Trip promuje narkomanię i zachęca do zażywania BALANGA (1993)Film warty obejrzenia, jeśli zależy Ci na tym, żeby się zrelaksować i obejrzeć coś, na czym nie będzie trzeba skupiać całej uwagi. Powiedziałbym, że Uczniowskiej Balandze bliżej do American Pie niż do Requiem dla snu, ale mimo to, film pasuje do mojego obejrzeć, bo zobaczysz tu wschodzące gwiazdy amerykańskiego kina. Jeśli lubisz Millę Jovovich, Ben Affleck’a czy Matthew McConaughey’a, to sprawdź jak sobie radzili na wielkim ekranie, kiedy byli niewiele starsi od zwykłych dzieciaków z warto wybrać łatwe w odbiorze kino, gdzie rozważamy problemy wczesnej młodości – rwanie lasek, palenie jointów tak, żeby nie zostać przyłapanym czy robienie głupich numerów. Każdy etap w życiu rządzi się swoimi prawami, a Uczniowska Balanga doskonale to RIDER (1969)Coś dla fanów klasycznego kina drogi ze sporą szczyptą narkotycznych tematów. Dennis Hopper wyreżyserował film, który szturmem podbił serca widzów na całym poszukiwania wolności przez młodych ludzi został dobrze odebrany również przez krytyków. Na festiwalu filmów fabularnych w Cannes Dennis Hopper otrzymał nagrodę dla Najlepszego Nowego Reżysera. Kategoria została stworzona po to, by uhonorować film Easy Rider. Świadczy to o tym, jak wielką popularność bada napięcia i opisuje problemy Stanów Zjednoczonych w latach 60. XX wieku. To okres rozkwitu ruchu hipisowskiego, wzrostu popularności wszelkich narkotyków i popularyzacji życia we wspólnotach, które tu we wschodniej Europie nazywaliśmy tym filmie mógłbym napisać zupełnie oddzielny artykuł i możliwe, że jeszcze kiedyś wrócę do tematu. Tymczasem chciałbym napisać jeszcze kilka słów o znaczeniu Easy Rider w kulturze znalazł się w gronie najlepiej zarabiających filmów z 1969 roku – obok takich dzieł jak Bonnie i Clyde i Absolwenta z Dustinem Hoffmanem. Easy Rider zapoczątkował nową erę w Hollywood. Producenci uświadomili sobie, że można tworzyć niskobudżetowe produkcje reżyserowane przez awangardowych artystów i mimo to zarabiać krocie. Aż szkoda, że dzisiaj się od tego i nie zapominajmy o Jacku Nicholsonie, który pojawił się w tym filmie, zwiastując swoje wielkie wejście w przemysł lunch (1991)David Cronenberg napisał i wyreżyserował film będący luźną adaptacją wielu dzieł oraz wątków autobiograficznych z życia Williama S. Burroughs’a. Jednak jak będziecie to oglądać, to lepiej nie tworzyć w głowie zbyt rozległych porównań z książkowymi dobrze prezentuje się jako luźne nawiązanie do twórczości Burroughs’a. Z kolei wygląda marnie na jej tle. Jednak jako autonomiczny utwór jest całkiem dobry i całkowicie pasuje do tego zestawienia lunch to bardziej film oparty na wątkach biograficznych. Jeśli nie znacie twórczości pisarza, to powinniście się z nią najpierw chociaż pobieżnie zapoznać. W przeciwnym razie pasmo delirycznych obrazów i halucynacji, a także wypadków z jego życia będzie stanowić dla was niezbyt zrozumiały dzieci z dworca zoo (1981)Jak wyglądał narkotykowy świat Berlina po zachodniej stronie muru? Jeśli chcesz poznać odpowiedź na to pytanie, koniecznie obejrzyj ten film (warto również przeczytać książkę, na podstawie której powstał).Obraz niemal od razu po premierze zyskał status kultowego. Może to po części zasługa ścieżki dźwiękowej skomponowanej przez Davida Bowie? Cóż, jest wiele powodów, dla których ten film można nazywać do muzyki Bowiego nie kończą się na ścieżce dźwiękowej do filmu – główna bohaterka jest również wielką fanką muzyka. Dzieciaki eksperymentują z różnymi narkotykami – oprócz różnych pigułek, w grę wchodzi koncercie Davida Bowie, bohaterka próbuje również heroiny. Uzależnienie od narkotyków popycha dziewczynę do prostytucji, w dzielnicach Berlina, w których aż roi się od wyrzutków. Ten film – jak większość dramatów – ogląda się dla puenty, która raczej nikogo nie film, jak i książka to dzieła kultowe. Obecnie o Dzieciach z dworca zoo słyszał chyba każdy. Dzięki ogromnej popularności dzieła, wzrosła społeczna świadomość na temat uzależnienia od rozpoznawalność filmu wpłynął sam David Bowie, który pojawił się w kilku scenach. W latach 70-tych i 80-tych muzyk był u szczytu popularności, co niewątpliwie przyczyniło się do większego sukcesu komercyjnego całej uzależnienia od heroiny wśród nastolatków nie była w Europie powszechnie znana, dlatego film zaszokował opinię publiczną. Nagle okazało się, że całe tłumy dzieciaków borykają się z problemem uzależnienia od ciężkich dragów. Widownię wzburzył również fakt, że bohaterowie prostytuowali się w zamian za kolejne dzieci z dworca zoo to jeden z tych filmów, po których obejrzeniu części społeczeństwa spadają klapki z pochodzi ze strony – licencja CC Zero.